ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, εμείς συμμετέχουμε και είμαστε θετικοί στη συγκρότηση της Επιτροπής με την πρότασή μας μάλιστα τη δεσμευτική να είναι Κοινοβουλευτική Επιτροπή και όχι μια άτυπη Επιτροπή του Υπουργείου Υγείας, όπως ξεκίνησε.

Θυμίζω, ότι η άτυπη, όπως είπατε, σύσκεψη στο Υπουργείο Υγείας ήταν μια σύσκεψη δρομολογημένη για να γίνεται στο Υπουργείο Υγείας, γιατί στην πρόσκληση δεν υπήρχε κανένα ίχνος και καμία συζήτηση περί κοινοβουλευτικής Επιτροπής.

Εμείς προτείναμε και δημοσίως και επισήμως, ότι δεν θα συμμετέχουμε πέραν της πρώτης εκείνης επαφής, η οποία ήταν πραγματικά διερευνητική, σε συνεδριάσεις που δεν θα είχαν το κέλυφος του θεσμικού πλαισίου του Κοινοβουλίου με το κύρος και τη βαρύτητα που το περιβάλλει.

Θεωρούμε, ότι από τη στιγμή που συγκροτήθηκε η Επιτροπή και είναι θετική η εξέλιξη πρέπει να δούμε την ουσία, πλέον, της λειτουργίας της, τι επεξεργάζεται και πώς λειτουργεί.

Δεν σας κρύβω, ότι η Ν.Δ. έχει πολλές ενστάσεις και σφόδρα θα λειτουργήσει στην αντιπολιτευτική της τοποθέτηση σε σχέση με το πώς πολιτεύεται η κυβέρνηση, ειδικά στο χώρο του φαρμάκου.

Οι αντιθέσεις μας είναι πολλές, ριζικές και κολοσσιαίες σε σχέση μάλιστα και με το ύφος και τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση κινείται από τη στιγμή που θέτει εργαλείο το φάρμακο στην πολιτική αντιπαράθεση και στην πολιτική καταδίωξη των αντιπάλων της.

Είναι αδιανόητη αυτή η συμπεριφορά για εμάς.

Θεωρούμε ότι η κυβερνητική πολιτική για το φάρμακο και η αναπτυξιακή πολιτική μιας χώρας που ενσωματώνει και την φαρμακοβιομηχανία θα έπρεπε να έχει τελείως διαφορετική προσέγγιση.

Έκπληκτοι παρακολουθούμε αυτή την συκοφαντική σκευοφορική και αθλία, σε πολλές περιπτώσεις, επίθεση την οποία εξαπολύει η κυβέρνηση, χρησιμοποιώντας το φάρμακο.

Παρά ταύτα, όμως, ενώ έχουμε πολλές και μεγάλες ενστάσεις τις οποίες θα καταθέσουμε και σε αυτή την Επιτροπή, δεχθήκαμε να συμμετέχουμε, γιατί πιστεύουμε ότι έστω και ως αυτοκριτική η προσέγγιση της κυβερνώσας παρατάξεως, το να υπάρχει, δηλαδή, μια Επιτροπή που να μη λειτουργεί με τις μικροκομματικές και παλαιοκομματικές σκοπιμότητες της πολιτικής μόνο αντιπαράθεσης, αλλά της παραγωγής ουσίας για την πολιτική για τη φαρμακοβιομηχανία και την φαρμακευτική πολιτική θα ήταν ένα καλό βήμα και ένα καλό σημείο συνάντησης για να μπορούμε να αρθρώσουμε ένα λόγο, όχι αόριστο φιλολογικό και θεωρητικό. Εγώ δεν συμφωνώ με την προσέγγιση που μέχρι στιγμής ακούω, ότι η Επιτροπή απλά θα στοχάζεται και θα σχολιάζει.

Στην Επιτροπή εδώ έχει και την ευκαιρία και τη δυνατότητα και την υποχρέωση να συμμετάσχει σαφέστατα αφού είναι και Διακομματική, άρα όλες οι πολιτικές δυνάμεις μπορούν να συζητήσουν και να διαλογιστούν για μια πραγματικά εθνική πολιτική για το φάρμακο και σε σχέση με το πώς η πολιτική αυτή αξιοποιεί τις δυνατότητες υπέρ του πολίτη και του ασθενούς.

Υπό αυτή, λοιπόν, την έννοια οι δικές μας προτάσεις για τη λειτουργία της Επιτροπής, την ατζέντα της και το πώς αυτή μπορεί να λειτουργήσει όχι μόνο, όμως, όπως σας λέω σε έναν μακροπρόθεσμο ή μεσοπρόθεσμο πολιτικό ορίζοντα, αλλά αντιμετωπίζοντας και τα φλέγοντα τρέχοντα ζητήματα που αφορούν την πολιτική υγείας σε σχέση με το φάρμακο, νομίζω ότι θα πρέπει να έχει στον πυρήνα της λειτουργίας της τα ζητήματα που αφορούν τα εξής.

Πρώτον, αν το φάρμακο αποτελεί αναπτυξιακό εργαλείο σε ένα παραγωγικό πλαίσιο και μοντέλο ανασυγκρότησης της χώρας.

 

Δεύτερον, αν το φάρμακο είναι υποχρέωση της πολιτείας και δικαίωμα του πολίτη μέσα από μια πολιτική υγείας και αντιμετώπισης προβλημάτων υγείας, που ο κάθε πολίτης έχει ξεχωριστά και έξω από κάθε οικονομική και κοινωνική κατάσταση, θρήσκευμα κ.λπ.. Δηλαδή, δικαίωμα να λαμβάνει ένα αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα.

Από κει και μετά, καταλαβαίνετε ότι από τη στιγμή που δίνουμε θετικές απαντήσεις για τα βασικά ερωτήματα, μπαίνουμε στα ζητήματα της εξειδίκευσης και της τομεακής προσέγγισης του μεγάλου ζητήματος της φαρμακευτικής πολιτικής. Δηλαδή, θα γίνει μια φοβική προσέγγιση της φαρμακευτικής πολιτικής ακούγοντας συνέχεια αυτές, κατά τη δική μου άποψη, πολύ επιφανειακές και κλασικές ιδεοληπτικές θέσεις, οι οποίες λένε ότι «δεν συζητάω για τις επιθυμίες και τις επιδιώξεις των φαρμακοβιομηχάνων και των κερδών τους επί των θεμάτων αυτών»;

Άρα, λοιπόν, ένας μεγάλος κλάδος της ελληνικής οικονομίας που είναι η φαρμακοβιομηχανία αντιμετωπίζεται φοβικά από την Κυβέρνηση ή από μέρος του πολιτικού κόσμου, όπου κοιτάνε να δούμε πόσα λεφτά έχει η τσέπη των βιομηχάνων, οι οποίοι «ξεζουμίζουν» τα χρήματα του ελληνικού λαού ή τον ιδρώτα του εργαζόμενου;

Θυμίζω ότι τα τρία τελευταία χρόνια είναι μειωμένος ο αριθμός των εργαζομένων που απασχολούνται στη φαρμακευτική βιομηχανία. Έκπληκτος είδα ότι έχουν χαθεί 2.500 θέσεις εργασίας μόνο από τον πυρήνα της φαρμακοβιομηχανίας. Και λέω τώρα, πώς να πανηγυρίσω για μείωση της ανεργίας συνολικά, όταν το βασικό αναπτυξιακό εργαλείο υποτίθεται μιας χώρας, που είναι φαρμακοβιομηχανία, χάνει θέσεις εργασίας; Δηλαδή, αν οι θέσεις εργασίας είναι μερικής απασχόλησης, εποχιακού τύπου στο τουρισμό, αυτό δεν νομίζω ότι είναι ένα μοντέλο που θα το θέλαμε ή θα το επιδιώκαμε ενώ θα μπορούσαμε να παράξουμε θέσεις εργασίας υψηλού επιπέδου επιστημονικό προσωπικό. Επιστήμονες, δηλαδή, που δίνουμε μάχη να τους κρατήσουμε στην πατρίδα μας και να μην τους χάνουμε, να μη βρίσκουν νέες θέσεις εργασίας και αυτοί που ήδη δουλεύουν να χάνουν τις θέσεις εργασίας των.

Άρα, λοιπόν, το ζήτημα της φαρμακοβιομηχανίας είναι πρώτης ιεράρχησης για εμάς, για τη χώρα μας! Εάν ναι, πρέπει να δει η Επιτροπή τα εξής:

Πρώτον, πώς δουλεύει η υπόθεση του Clawback;Δηλαδή, δουλεύει αναπτυξιακά, στηρίζει την ελληνική φαρμακοβιομηχανία; Στηρίζει τις θέσεις εργασίας των Ελλήνων σε αυτή τη μεγάλη αναπτυξιακή προσπάθεια ανασυγκρότησης;

Δεύτερον, έχει γίνει μεγάλη κουβέντα, απασχόλησε και άλλες επιτροπές του Κοινοβουλίου το ζήτημα της ανατιμολόγησης των φαρμάκων. Εμείς σαν Ν.Δ., θέλουμε αυτό το ζήτημα να το συζητήσουμε, να το αναπτύξουμε, να το μελετήσουμε και να καταλήξουμε σε μια πρόταση, πέρα από το ποια κυβέρνηση είναι, να μπορεί να πατάει πάνω σε ένα κείμενο και να είναι χρήσιμο. Άρα, λοιπόν, οι ανατιμολογήσεις θα στηρίξουν την ελληνική φαρμακοβιομηχανία και την προώθηση των γενοσήμων;

Τρίτον, θεραπευτικά πρωτόκολλα. Ξέρετε, τοClawback ήταν πραγματικά μια αμυντική και πολύ οριζόντια προσέγγιση των προβλημάτων λόγω του δημοσιονομικού εκτροχιασμού της κρίσης και του τεράστιου κόστους, που συνεπάγεται στον κρατικό προϋπολογισμό και στον Έλληνα ασφαλισμένο η ευρεία χρήση των φαρμάκων και η πολυφαρμακία.

Τώρα αυτό που πρέπει να δούμε, είναι, εάν μπορούμε να φύγουμε από το Clawback και από αυτές τις οριζόντιες πολιτικές. Η Κυβέρνηση, έχει υπογράψει την υποχρέωση μείωσης στο 30% του Clawback.

Βέβαια, από ό,τι είδα πέρυσι, είχαμε αύξηση 25% και όχι μείωση 30%, δηλαδή, είχαμε αύξηση του Clawback.

Και μπαίνει το ερώτημα: Θα βάλουμε τα εργαλεία για να γίνουν οι διαρθρωτικές αλλαγές, έτσι ώστε να μην χρειάζεται να πηγαίνουμε σε οριζόντιες πολιτικές, όπως είναιτοClawback, το οποίο πρέπει να το ξεπεράσουμε;

Το Clawback ήταν «οι παιδικές ασθένειες» ενός Συστήματος, το οποίο δεν είχε τη δυνατότητα να λειτουργήσει με ακρίβεια, δικαιοσύνη και αποτελεσματικότητα.

Αφού, λοιπόν, λέμε, ότι είμαστε έτοιμοι ή προσπαθούμε να είμαστε έτοιμοι, για μια νέα εποχή, θα ήθελα να ανοίξω το κεφάλαιο που λέγεται Θεραπευτικά Πρωτόκολλα. Δεν μπορεί να είναι 10 τα Θεραπευτικά Πρωτόκολλα η διακυβέρνησή σας έχει δεχθεί στο συμπληρωματικό της μνημόνιο που υπέγραψε στις 23/5/2018, το ένα από τα προαπαιτούμενα είναι, είκοσι επιπλέον Πρωτόκολλα. Άρα, λοιπόν, είναι ένα ζήτημα.

Θα ξεκινήσουν τα πρωτόκολλα;

Όχι ως έλεγχο της Κυβέρνησης και να μην το περιορίσουμε εκεί, αλλά ως υποχρέωση και ως αναγκαιότητα, να έχουμε Θεραπευτικά Πρωτόκολλα. Να βάλουμε πλάτη όλοι.

Ποιες είναι οι ελλείψεις και έχουμε μείνει στα δέκα Πρωτόκολλα;

Η Επιτροπή Αξιολόγησης και Αποζημίωσης Φαρμάκων – Ανθρώπινες Χρήσεις. Είχαμε κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου, ότι δεν θα λειτουργεί σωστά.

Μήπως πρέπει να κάνουμε νέες προτάσεις, να δούμε μια νέα Επιτροπή αξιολόγησης και πώς μπορεί να λειτουργεί, έτσι ώστε να βοηθάει το Σύστημα και το νέο φάρμακο να μπαίνει στη χώρα και να έχει ο ασθενής την πρόσβαση και να μην είναι ένας ανασχετικός παράγοντας, έτσι ώστε να φτάνουμε σε ένα σημείο τώρα και να ακούω χθες ότι πρώτο ζήτημα στα δελτία ειδήσεων ήταν η έλλειψη της γ-σφαιρίνης. Ακούς συνέχεια, παντού ελλείψεις, ελλείψεις. Θυμόσαστε ότι και στην προηγούμενη σύσκεψη που κάναμε στο Υπουργείο Υγείας, βάλαμε το ζήτημα της γ-αιμοσφαιρίνης. Σε αυτή τη σύσκεψη ήρθε η κυρία Αντωνίου -και ήταν παρούσα- ως Πρόεδρος του ΕΟΦ και λέει και εγώ έμεινα για να πω την αλήθεια στη δική της δήλωση και κλείνω, κύριε Πρόεδρε, θα αναφερθώ επιγραμματικά στα υπόλοιπα.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥΛΗΣ (ΣΤ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Συγγνώμη, κύριε Πρόεδρε, συγνώμη, κύριε Οικονόμου, χίλια συγνώμη δεν το συνηθίζω αυτό που κάνω αυτή τη στιγμή, είναι έξω από την αντιμετώπιση συναδέλφων σε συνεδριάσεις και τα λοιπά.

Μπορώ να έχω το λόγο για 30 δευτερόλεπτα, κύριε Οικονόμου; Μπορώ; Δεν θα κάνω τοποθέτηση.

Κύριε Πρόεδρε, είχαμε πει από χθες και εσείς το ξέρετε πολύ καλά, ότι θα ξεκινήσει σε λίγα λεπτά η συνεδρίαση.

ΘΟΔΩΡΗΣ ΔΡΙΤΣΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Η σημερινή συνεδρίαση έχει συγκληθεί με ορίζοντα χρονικό πολύ σύντομο……

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥΛΗΣ (ΣΤ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Όχι, το είπατε και το τονίσατε από την αρχή.

ΘΟΔΩΡΗΣ ΔΡΙΤΣΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): …..τον προγραμματισμό, αλλά δεν μπορώ να αφαιρέσω το λόγο από κανένα συνάδελφο.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥΛΗΣ (ΣΤ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής):Συγγνώμη, κύριε Πρόεδρε, εγώ πήρα το λόγο και ευχαριστώ πολύ τον κ. Οικονόμου, για να πω και σε όλους τους συναδέλφους και σε εσάς, ότι λόγω της συμμετοχής μου στην Διάσκεψη των Προέδρων θα πρέπει να πάω τώρα, γιατί τώρα θα ξεκινήσει.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Εγώ, σε δύο λεπτά ολοκληρώνω την τοποθέτησή μου.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥΛΗΣ (ΣΤ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Ναι, εντάξει, ωραία, αλλά από εκεί και πέρα, τα της Επιτροπής και το πώς θα πορευτούμε, εντάξει θα πάμε σε μια συνεδρίαση και αν εκτιμούν και οι υπόλοιποι συνάδελφοί να πάμε σε μία -όπως είπατε- επόμενη συνεδρίαση, γιατί μπήκε εισηγητικά το θέμα και από κει και πέρα να το δούμε από Σεπτέμβριο. Καμία διαφωνία, όπως νομίζετε εσείς, ανοιχτοί είμαστε σε αυτό δεν είναι ζήτημα.

Από κει και πέρα, το πρακτικό ζήτημα που θα θέσω εγώ, είναι, ότι τι θα απασχολεί την Επιτροπή την επόμενη φορά, την μεθεπόμενη φορά, δηλαδή, να υπάρχει ένας «μπούσουλας», ούτως ώστε και να προσεγγίζουμε ζητήματα και να τοποθετούμαστε. Γιατί, άμα ερχόμαστε κάθε φορά και τοποθετούμαστε με βάση τις πολιτικές μας -εάν θέλετε- αφετηρίες, σκέψεις και απόψεις για το φάρμακο εν προκειμένω, δεν πρόκειται να βγάλουμε άκρη, θα κάνουμε μια λέσχη συζήτησης και τίποτα άλλο, προβληματισμού ίσως ή κατάθεσης απόψεων.

Σας ευχαριστώ πολύ, κ. Οικονόμου και πάλι συγνώμη.

ΘΟΔΩΡΗΣ ΔΡΙΤΣΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Είναι απόλυτα σεβαστή η πίεση που έχετε για την Διάσκεψη των Προέδρων και είναι προφανές, ότι πρέπει να συνεχίσουμε την επόμενη εβδομάδα, για να δοθεί η δυνατότητα σε όλους να τοποθετηθούν.

Κύριε Οικονόμου, έχετε το λόγο.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥΛΗΣ (ΣΤ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής): Δεν υπάρχει καμία αντίρρηση, αλίμονο, δεν τίθεται θέμα.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΩΤΑΣ: Κύριε Οικονόμου, επειδή θα φύγω και εγώ μαζί με τον κ. Λαμπρούλη, θα ήθελα να πω κι εγώ ότι συμφωνώ να υπάρξει την επόμενη εβδομάδα συνεδρίαση και μετά, τον Σεπτέμβριο.

Επίσης, θα ήθελα να το δούμε σε θεματικούς τομείς, θεματικές περιοχές, για να είμαστε πιο αποτελεσματικοί. Επίσης, θα ήθελα να σας ζητήσω και εγώ συγνώμη, γιατί πρέπει να παραστώ στη Διάσκεψη των Προέδρων.

ΘΟΔΩΡΗΣ ΔΡΙΤΣΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Σας ευχαριστούμε πολύ, κύριε Μαυρωτά.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Καταλαβαίνω πολύ καλά τους συναδέλφους των μικρότερων Κομμάτων, ότι έχουν συγχρόνως πολλές υποχρεώσεις, αλλά…..

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΥΡΩΤΑΣ: Μικρά κόμματα, μεγάλα σχολεία, κύριε Οικονόμου.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Τα έχουμε περάσει και εμείς αυτά, είχαμε γίνει «λάστιχο» και εμείς όταν είχαμε δώδεκα Επιτροπές συγχρόνως, ηρωικές εποχές.

Τώρα σε ό,τι αφορά τα μεγαλύτερα Κόμματα, είναι άλλες οι δυνατότητες.

Αυτό όμως που λέω, είναι, ότι καταλαβαίνω τους συναδέλφους.

Άρα, λοιπόν, εγώ λέω το εξής.

 

Κύριε Πρόεδρε, εγώ σας βάζω μια ατζέντα 9 θεμάτων. Όσον αφορά την ιεράρχηση, ποια ανοίγουμε και πότε και ποιους καλούμε, είναι ένα ζήτημα που μπορούμε να το δούμε μαζί. Εγώ είμαι υποχρεωμένος να θέσω 9 τομείς, για τις οποίες εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να κάνουμε ειδικές συνεδριάσεις.

Θέλω όμως, να λήξω το ζήτημα των ελλείψεων, που φτάνουμε το 2018 να μιλάμε για ελλείψεις βασικών φαρμάκων. Η κυρία πρόεδρος του ΕΟΦ, είχε δεσμευτεί στην προηγούμενη συνεδρίαση, η οποία ήταν πριν από δυο μήνες, ότι μέσα στον Ιούνιο θα έχει φέρει μπροστά τις παραγγελίες των φαρμάκων αυτών, που ήταν προγραμματισμένες για Σεπτέμβριο, Οκτώβριο για να καλύψει αυτά τα κενά. Δεν βλέπουμε κάποια βελτίωση της κατάστασης, ίσα ίσα τώρα φαίνεται ότι τελειώνουν και τα τελευταία αποθέματα στα νοσοκομεία και ο κόσμος βρίσκεται εν εξάλλω. Είναι κρίσιμο θέμα και δεν ξέρω αν κοιμούνται ήσυχα οι Υπουργοί, η πρόεδρος του ΕΟΦ. Μιλάω συγκεκριμένα για τα φάρμακα γ΄ σφαιρίνη, τα οποία αφορούν μια σειρά παθήσεων, που δημιουργούν πρόβλημα και εμείς έχουμε συνέχεια οχλήσεις. Μήπως πρέπει η Επιτροπή να ξανά απευθυνθεί στην κυρία Αντωνίου. Τι έχει γίνει, έχει κάνει την παραγγελία αυτών των φαρμάκων; Έχει προχωρήσει; Δεν πρέπει να είμαστε μακριά και έξω, απ’ αυτά που συμβαίνουν στη ζωή.

Πέμπτο θέμα, αφορά τι έχει γίνει και τι θα γίνει με τα εμβόλια, τα προϊόντα αίματος, τα αντιρετροϊκά και τα ορφανά φάρμακα; Θα μπούνε μέσα στο clawbackαυτά πλέον, θα κάνουμε μια ειδική πολιτική για αυτά τα φάρμακα;

Έκτο θέμα, οι κλινικές μελέτες. Είναι μεγάλο ζήτημα, να μην το αναλύσω. Οι κλινικές μελέτες από 204 το 2015, στάσαμε στις 144 το 2017, είναι μειούμενες. Όλοι λέμε, ότι θέλουμε κλινικές μελέτες. Τις ευχές μας θα λέμε τώρα ή πως θα μπορέσουμε να ανοίξουμε τα ελληνικά νοσοκομεία και το ελληνικό σύστημα υγείας για να μπορεί να έχει κλινικές μελέτες και καινοτόμο φάρμακο μέσα από τις ερευνητικές αυτές προσπάθειες και χρήμα για το ελληνικό σύστημα υγείας.

Τι έχει να γίνει με τις κεντρικές προμήθειες των νοσοκομείων; Έπρεπε το 30% να είναι μέσα από το κεντρικό σύστημα, που ψήφισε και αυτή η κυβέρνηση και δεν είναι, ο καθένας κάνει τις παραγγελίες του εκτός κεντρικού συστήματος.

Τελευταίο θα αναφέρω το ζήτημα της πολυφαρμακίας. Τα 4 εκατομμύρια συνταγές το μήνα, που πήγαν κοντά στα 6, είναι ένα ζήτημα. Δηλαδή, όταν σου φεύγουν τα 50 εκατομμύρια συνταγές το χρόνο στα 70 εκατομμύρια ή ο πληθυσμός αρρώστησε ή έχει πέσει καμιά βαριά επιδημία ή ξέφυγε το σύστημα. Ξαναρχίσαμε τα παλιά κόλπα, γιατί κόλπα θεωρούνται για μένα, οι 20εκατομμύρια επιπλέον συνταγές, σε μια χρονιά. Η κυβέρνηση θα κάνει κάτι για αυτό; Το κόστος δεν είναι το ίδιο, το φορτώνεται ο ασθενής με την συμμετοχή και το φορτώνεται και η φαρμακοβιομηχανία με clawback. Θυμίζω, ότι το clawback το 2014 ήταν 200 εκατομμύρια, σήμερα μαζί με τα rebate είναι 1,2 δισεκατομμύριο. Αν αυτό δεν σας αφορά, εμένα με αφορά γιατί θα κλείσουν αυτές οι βιομηχανίες και αν κάποιος από τα μέλη της Επιτροπής έχει βιομηχανία δική του και θα τους απασχολήσει αυτούς που θα απολυθούν για να μην φύγουν από τη χώρα, καλώς, να μας το δηλώσει. Αν δεν έχει καμία βιομηχανία, να βρούμε έναν τρόπο να τις κρατήσουμε ανοιχτές, αυτές τις βιομηχανίες που παράγουν ποιοτικό, ανθρώπινο και επιστημονικό απόθεμα για την χώρα. Αυτά έχουμε να πούμε, ως Ν.Δ..

ΘΟΔΩΡΗΣ ΔΡΙΤΣΑΣ(Πρόεδρος της Επιτροπής): Το μόνο που έχω να πω, είναι ότι είναι ένα καλό παράδειγμα όταν λέμε μεσοπρόθεσμο στρατηγικό ορίζοντα για αυτή την Επιτροπή. Οι ελλείψεις πρέπει να αντιμετωπισθούν με κοινοβουλευτικό έλεγχο, με πολλά και διάφορα. Εμείς έχουμε να απαντήσουμε, αν μπορούμε να ανιχνεύσουμε το μηχανισμό που σ’ αυτόν οφείλεται η παραγωγή ελλείψεων και να δούμε αν αυτός διορθώνεται.