ΘΟΔΩΡΗΣ ΔΡΙΤΣΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Ευχαριστούμε τον κ. Θανάση Παπαδόπουλο. Το λόγο έχει ο κ. Οικονόμου.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, θα είμαι λίγο σύντομος γιατί πρέπει να αποχωρήσω και πραγματικά, τα θέματα που θα θίξω, ελπίζω να δώσουν μια αφορμή για απαντήσεις και μέσα από τα πρακτικά, θα λάβουμε γνώση των θέσεων περαιτέρω.
Αυτά, όμως, τα οποία δίνουν αφορμή για την συζήτηση και τις εργασίες της Επιτροπής, μέσα από τις τοποθετήσεις των προσκεκλημένων μας, οι οποίες ήταν πραγματικά διαφωτιστικές και χρήσιμες, είναι τα εξής τρία θέματα. Δεν θα επαναλάβω ζητήματα που έβαζα σε προηγούμενες συνεδριάσεις, όσον αφορά τη δαπάνη, την κατανομής της και την πολιτική ευθύνη για αυτή την κατανομή, ειδικά την τελευταία τετραετία.
Βέβαια, ακούγοντας τον φίλο μου, τον κ. Σάκη Παπαδόπουλο, το να συζητάς μετά από ένα τετραετή κύκλο διακυβέρνησης το ζήτημα της συμμετοχής των ασθενειών, όταν έχει απογειωθεί στα ύψη σε αυτή την τετραετία και να λέμε ότι, τι καλά είναι να μειωθεί ή να εξαφανισθεί είναι, μάλλον, πολιτικώς περίεργο. Δεν θέλω να κάνω άλλους χαρακτηρισμούς.
Εδώ, όμως, έχουμε δύο, τρία ζητήματα που και οι ομιλητές ανέδειξαν. Πρώτον, πολύ σημαντικό και αξιόλογο και νομίζω καθοριστικό για τον καθένα, το στοιχείο που κατέθεσε ο κ. Θεοδοσιάδης για το μέγεθος των εμβολιασμών που γίνονται από τα φαρμακεία. Δεν έχω αυτό το στοιχείο, αλλά ακούμε τη δική του τοποθέτηση. Νομίζω ότι, αυτό είναι ένα στοιχείο, το οποίο πραγματικά δημιουργεί εντύπωση και νομίζω ότι, πρέπει άπαντες να το λάβουν υπόψη τους τη χάραξη και στη διαμόρφωση μιας πολιτικής πάνω στο ζήτημα και της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και στο ζήτημα της πρόληψης. Θα ήθελα να διαβάσω, γιατί δεν θα ακούσω, από τους προσκεκλημένους, είτε πανεπιστημιακούς, είτε συνδικαλιστικούς, είτε επιστημονικούς ή κυβερνητικούς παράγοντες, πως μπορεί αυτό να υλοποιηθεί ως μια κυβερνητική πολιτική, ως μια πολιτική άσκησης εκτελεστικής εξουσίας.
Βέβαια, μπαίνει καθοριστικά και το ζήτημα των αντιβιοτικών. Άκουσα και τον κ. καθηγητή, προηγουμένως, αλλά νομίζω ότι, απ’ ό,τι διάβασα σε κάτι μελέτες, είμαστε πρωταθλητές στην Ευρώπη στη χρήση αντιβιοτικών. Αυτό είναι ένα μεγάλο ζήτημα και θέλω να το συνδέσω με την ελεύθερη αγορά φαρμάκων. Βλέπω και καταλαβαίνω ότι, όποιος θέλει να πάει να πάρει ένα φάρμακο, μπορεί να πάει να το πάρει και χωρίς συνταγή. Είναι ένα ζήτημα, δηλαδή, πως τοποθετούμαστε και τι λέμε, όπου λογικά εκεί υπάρχουν δύο δρόμοι, ή όλα είναι μέσα από συνταγές, ή υπάρχει αυτή η χορήγηση των φαρμάκων, ειδικά των αντιβιοτικών. Το περιέγραψε πολύ παραστατικά ο κ. καθηγητής και αυτό είναι το στοιχείο, το οποίο μας προβληματίζει, εάν τελικά το αντιβιοτικό σε αυτή τη χώρα είναι σαν το φεϊγβολάν και το πασατέμπο. Τελικά, αυτό είναι ένα ζήτημα και δημόσιας υγείας.
Τρίτο ζήτημα. Εγώ, πραγματικά, δεν έχω καταλάβει – ασχολούμαι δυόμισι χρόνια με το χώρο της υγείας – αυτή την αγάπη για την επωνυμία του φαρμάκου, την πατέντα. Ποτέ δεν θυμάμαι κανένα φάρμακο από όσα έχω χρησιμοποιήσει. Ίσως να είμαι εξαίρεση στον πληθυσμό. Καταλαβαίνω, όμως, την απώλεια – μέσα από μια μελέτη που διάβαζα – 300 εκατομμυρίων από τη μη χρήση του γενόσημων στο επίπεδο και την αντίστοιχη αναλογία που υπάρχει σε ευρωπαϊκό επίπεδο. 300 εκατομμύρια είναι πολλά λεφτά για να πω ότι, έχουμε και αυτό το «χούι» ως πληθυσμός, να κυνηγάμε τη επωνυμία.
Πάντως, νομίζω ότι, το γενόσημο είναι μια σοβαρή συζήτηση. Δεν μπορεί να γίνει με όρους ιδιοτροπίας του πληθυσμού και νομίζω ότι, όλοι οι παράγοντες που συμμετέχουν σ’ αυτή την υπόθεση και αφού λυθεί το επιστημονικό ζήτημα και το ζήτημα της συμμετοχής του κάθε παράγοντα, πρέπει να έρθει μια έτοιμη λύση στην πολιτική τάξη της χώρας.
(Συνέχεια ομιλίας κυρίου Βασίλειου Οικονόμου)
Κυβερνητική ή μη κυβερνητική, αλλά να μην πηγαίνει «το μπαλάκι» στους πολιτικούς μόνο. Πρέπει και οι συμμετέχοντες απ’ τους παραγωγούς μέχρι τους πωλητές των φαρμάκων, να καταλήξουν σε μια θέση, η οποία να πληροί τις προϋποθέσεις και της επιστημονικής προσέγγισης.
Τέλος, το ζήτημα της λειτουργίας των φαρμακείων για εμένα είναι κρίσιμο. Θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικός ο ρόλος του φαρμακείου. Πρέπει, να υποστηριχθεί. Είναι μια υγειονομική μονάδα, όπου πρέπει, να οριοθετήσουμε, ποιο είναι το εύρος της λειτουργίας και της ανάπτυξης του φαρμακείου ως τέτοια μονάδα.
Προηγουμένως, είπα για το εμβόλιο. Είναι ένα ζήτημα, εάν τελικά πρέπει, να είναι μια πράξη, η οποία να γίνεται στο φαρμακείο κι αν η ροή των πραγμάτων και η πραγματικότητα μας οδηγεί σ’ αυτά τα δεδομένα, νομίζω ότι πρέπει να σταματήσουμε, να είμαστε υποκριτικά αφελείς σ’ αυτή την υπόθεση. Να κάνουμε κάποιες παραδοχές κι αυτές ν’ αποτυπωθούν σε ένα κείμενο, το οποίο να έχει και την έγκριση του Κοινοβουλίου.
Όμως, αν αυτό το στοιχείο της σημασίας του φαρμακείου πρέπει, να το παραδεχθούμε, να το διατυπώσουμε, να το συμφωνήσουμε. Εδώ είναι ένα βήμα αυτή η Επιτροπή, όπου θα μπορούσαν, να γίνουν αυτές οι παραδοχές και συζητήσεις, χωρίς τις εξαλλότητες άλλων φορέων κι άλλων χώρων.
Εμείς, τουλάχιστον, ως Ν.Δ. είμαστε έτοιμοι, να κάνουμε αυτή τη συζήτηση. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα και κόμπλεξ παρόλο το επικίνδυνο της εποχής, αλλά το ζήτημα της υγείας και του φαρμάκου είναι πολύ κρίσιμο και πολύ σημαντικό, για να ζυγίζεται μόνο με το πρόσκαιρο του πολιτικού οφέλους κ.λπ.. Ούτως ή άλλως, εμείς, το Σάββατο, θα παρουσιάσουμε το Πρόγραμμα Υγείας. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα το παρουσιάσει το Σάββατο το πρωί. Θα έχουμε και τις προσεγγίσεις μας και για το θέμα του Φαρμάκου και της Υγείας και της Πρωτοβάθμιας Υγείας και του φαρμακείου ως στοιχείο μέσα στο χώρο της Υγείας και νομίζω ότι όλοι – τουλάχιστον ως Αξιωματική Αντιπολίτευση – θα έχουμε πλήρη εικόνα για τα θέματα αυτά.
Ευχαριστώ.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Ευχαριστούμε, κ. Οικονόμου. Να σας πω ότι ακόμα και η μέτρηση της πιέσεως είναι ιατρική πράξη.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Εγώ εστίασα στο εμβόλιο, γιατί πήρα την αφορμή από την τοποθέτηση του κ. Θεοδωσιάδη, αλλιώς ιατρικές πράξεις είναι πάρα πολλές.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα το φαρμακείο έχει λειτουργήσει διαχρονικά ως Πρωτοβάθμια Μονάδα Υγείας κι αυτό είναι αντιφατικό, αλλά χρειάζεται συνέργειες και με τον ιατρικό κόσμο και με την Πολιτεία.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Έτσι είναι. Γι’ αυτό το είπα εγώ, δεν το είπα τυχαία, κύριε Πρόεδρε, ότι δε μπορεί ο πολιτικός, να λήξει τέτοια θέματα σε επιστημονικό επίπεδο και σε επίπεδο συμφωνιών.
